Монополияға қарсы заңнаманы бұзумен байланысты әкімшілік істер практикасы
Монополияға қарсы заңнаманы бұзумен байланысты істердің әртүрлі санаттарын, оның ішінде:
әрекеттерінде (әрекетсіздігінде) Қазақстан Республикасының бәсекелестікті қорғау саласындағы заңнамасын бұзушылық белгілерінің болуы туралы хабарлама шығару туралы;
үстем немесе монополиялық жағдайды теріс пайдалану туралы;
нарық субъектілерінің бәсекелестікке қарсы келісімдері туралы;
нарық субъектілерінің бәсекелестікке қарсы келісілген әрекеттері туралы;
монополияға қарсы органның қызметін жүзеге асыру шеңберінде ақпарат талап ету туралы;
Әрекетте (әрекетсіздікте) бәсекелестікті қорғау саласындағы заңнаманы бұзушылық белгілерінің болуы туралы хабарлама
КК-нің 199-бабының 1-тармағына сәйкес осы Кодекстің 174-бабының 1) тармақшасында көрсетілген белгілерді қоспағанда, жосықсыз бәсекелестік, үстем немесе монополиялық жағдайды теріс пайдалану, нарық субъектілерінің бәсекелестікке қарсы келісілген әрекеттерінің белгілері, нарық субъектілерінің осы Кодекстің 169-бабының 2-тармағында көрсетілген бәсекелестікке қарсы сатылас келісімдері, сондай-ақ мемлекеттік, жергілікті атқарушы органдардың, мемлекет нарық субъектілерінің қызметін реттеу функцияларын берген ұйымдардың бәсекелестікке қарсы әрекеттерінің (әрекетсіздігінің) белгілері, келісімдері болған кезде, монополияға қарсы орган тергеп-тексеру жүргізбестен, нарық субъектісіне, мемлекеттік, жергілікті атқарушы органдарға, мемлекет нарық субъектілерінің қызметін реттеу функцияларын берген ұйымға әрекеттерінде (әрекетсіздігінде) Қазақстан Республикасының бәсекелестікті қорғау саласындағы заңнаманы бұзушылық белгілерінің бар екені туралы хабарлама жібереді.
Бұл ретте, КК-нің 199-бабының 2-тармағымен, егер мемлекет нарық субъектілерінің қызметін реттеу функциясын берген ұйым, мемлекеттік, жергілікті атқарушы органдар, нарық субъектісі хабарламада көрсетілген әрекеттерді (әрекетсіздікті) осы баптың 2-1-тармағында белгіленген мерзімдерде тоқтатпаса, монополияға қарсы орган тергеп-тексеру жүргізу туралы шешім шығаратынын регламенттейді.
Істердің осы санатына жүргізілген сот талдауы жергілікті соттардың әкімшілік әділетті қалыптастырудың басында практика әр түрлі болғанын көрсетті: кейбір өңірлерде хабарламалар жойылып, заңсыз деп танылды, ал басқаларында ұқсас талап қоюлар қанағаттандырусыз қалдырылды.
Сонымен, мысалы, АҚ (№ 6001-23-00-6ап/227), ЖШС (№ 6001-22-00 6ап/2342(2)), АҚ (№ 6001-23-00-6ап/227) талап қоюлары бойынша монополияға қарсы органмен болған үш сот дау-дамайында соттар хабарламаның күшін жою және заңсыз деп тану бөлігінде талап қою талаптарын қанағаттандырды.
Өз кезегінде ЖС ӘІЖСА жоғарыда аталған шешімдердің күшін жойды.
АҚ-ның талап қоюы бойынша бірінші және апелляциялық сатыдағы соттар талап қоюды қанағаттандыра отырып, хабарлама Қоғамға жіберілмейтінін көрсетті, өйткені ол мұндай бұзушылықтардың субъектісі болып табылмайды.
ЖС ӘІЖСА төменгі соттардың шешімдерінің күшін жоя отырып, талап қоюды қайтару қажет деген негізді қорытындыға келді, өйткені ол келесі негіздер бойынша әкімшілік сот ісін жүргізу тәртібімен қарауға жатпайды. ӘРПК-нің 102-бабының екінші бөлігіне сәйкес жария-құқықтық қатынастардан туындайтын, осы Кодексте көзделген даулар әкімшілік сот ісін жүргізу тәртібімен соттардың соттылығына жатады.
ӘРПК «әкімшілік актінің» және «әкімшілік талап қоюдың» нақты ұғымдарын белгілейді (4-б. 1-бөлігі).
Әкімшілік акт әкімшілік органдар мен лауазымды тұлғалардың басқару қызметінің негізгі сыртқы нысаны болып табылады.
Оны әкімшілік орган қоғамдық-құқықтық қатынастарда қабылдайды, билік сипатына ие және билік өкілеттіктері берілген, міндетті сипаттағы және мемлекеттік мәжбүрлеумен қамтамасыз етілген және ең алдымен субъективті жария құқықтар мен міндеттерді іске асыруға бағытталған, белгілі бір адамға немесе жеке белгілі бір адамдар тобына бағытталған әкімшілік органның біржақты шешімін білдіреді.
Бұл анықтамадан әкімшілік акт келесідей бірқатар белгілеріне жауап беруі қажет:
- билік шарасы болу, яғни әкімшілік органның жария өкілеттігі іске асырылатын шешім, әрекет (әрекетсіздік) түріндегі саналы ерік білдіру;
- әкімшілік органнан шығуға тиіс (ӘРПК-нің 4-бабы бірінші бөлігінің 7) тармақшасының мағынасында);
- реттеуші әсерге ие болу, яғни қандай да бір құқықтық қатынастарды орнатуға, жоюға немесе өзгертуге бағытталған шара болу;
- жеке-анықталған, әкімшілік акті жіберілген нақты адресаттың болуы;
- жария құқық саласында қабылданған.
Бұл органның, ұйымның тек әкімшілік ретінде ғана емес, сонымен бірге шаруашылық жүргізуші субъект ретінде де әрекет ете алуымен байланысты.
Жария құқық саласында қабылданған және жария-құқықтық сипаттағы актілер ғана әкімшілік болуы мүмкін;
- сыртқа бағытталу, яғни актінің құқықтық әсері адресат әкімшілік органның шегінен тыс адам болған кезде тікелей сыртқы кеңістікке бағытталуы қажет.
Істің мән-жайларын талдай отырып, ЖС ӘІЖСА өзінің құқықтық сипаты бойынша хабарлама (шағым жасалған құжат) орындалуы міндетті акт болып табылмайды, сыртқы әсері жоқ, талап қоюшының мүдделерін қозғамайды, құқықтық салдарға әкеп соқпайды және міндетті сипатқа ие болмайды, нәтижесінде сотқа шағым жасаудың дербес нысанасы бола алмайды деген қорытындыға келді.
Құқықтық нормаларға қарамастан, соттар КК-нің 199-бабына сәйкес хабарламаны орындамау фактісі болған кезде Департамент тергеп-терсеру жүргізуі мүмкін екенін көрсете отырып, КК-нің 216-бабында реттелген институттың диспозитивтілігі мен құқықтық сипатын, сондай-ақ онда аталған себептер мен негіздерді назарға алмады.
Яғни, орындалмаған хабарлама болса да, КК-нің 216-бабының мағынасы бойынша монополияға қарсы тергеп-терсеру басталмауы мүмкін.
Бұл тергеп-терсеруді бастау туралы мәселені шешкен кезде әкімшілік органның белгілі бір сенімділік деңгейіне ие болу қажеттілігіне байланысты, субъектілердің әрекеттерінде заңнаманы бұзу белгілері көрінеді, яғни осы мәселеде органның әкімшілік қалауының бар екендігін көрсетеді.
Талап қоюшы даулайтын актіні әкімшілік актілер санатына жатқызу үшін ол билік, реттеу әсеріне ие болуы, оны орындамағаны үшін жауаптылық туындау қаупімен орындауға міндетті болуы тиіс.
Алайда, даулы хабарлама билік сипатына ие емес, мемлекеттік мәжбүрлеумен қамтамасыз етілмеген және талап қоюшының жария құқықтары мен міндеттерін жүзеге асыруға тікелей бағытталмаған.
Тиісінше, бұл жағдайда бұзылған немесе даулы құқықтарды, бостандықтарды немесе заңды мүдделерді қорғау және қалпына келтіру қажеттілігі туындамайды.
Оның бағалауын сот аяқталған әкімшілік рәсімдегі әкімшілік әрекет ретінде немесе іс бойынша әкімшілік дәлел ретінде бере алады.
Әкімшілік талаптардың қайтарулары
Қайтарулардың ең көп саны «талап қоюшы талап қоюды кері қайтарып алды» ӘРПК-нің 138-бабы екінші бөлігінің 6) тармақшасына, сондай ақ «іс әкімшілік сот ісін жүргізу тәртібімен қарауға жатпайды» ӘРПК нің 138-бабы екінші бөлігінің 11) тармақшасына келеді.
Негізі (ӘРПК-нің 138-бабының екінші бөлігі бойынша)
1) талап қоюшы істердің осы санаты үшін заңда белгіленген дауды сотқа дейін реттеу тәртібін сақтамаған және осы тәртіпті қолдану мүмкіндігі жойылмаған
4) өтінішке қол қоюға немесе оны ұсынуға өкілеттігі жоқ адам қол қояды
5) осы немесе басқа соттың іс жүргізуінде сол тараптар арасындағы дау бойынша іс бар
6) талап қоюшы берілген талап қоюды кері қайтарып алды
11) іс әкімшілік сот ісін жүргізу тәртібімен қарауға жатпайды
15) сот өткізіп алған мерзімді қалпына келтіруден бас тартты
17) іс осы сотта қаралмайды
ӘРПК-нің 138-бабы екінші бөлігінің 11) тармақшасы негізінде қайтарулардың көп саны әкімшілік талап қою кезінде талап қоюшылардың жіберген қателіктерімен байланысты екенін көрсетті.
ӘРПК-нің 5-бабының екінші бөлігіне сәйкес әкімшілік сот ісін жүргізудің міндеті болып жеке тұлғалардың бұзылған немесе даулы құқықтарын, бостандықтары мен заңды мүдделерін, заңды тұлғалардың жария-құқықтық қатынастардағы құқықтары мен заңды мүдделерін тиімді қорғау және қалпына келтіру мақсатында әкімшілік істерді әділ, бейтарап және уақтылы шешу табылады.
Жария-құқықтық қатынастар құқық субъектілері арасында қатысушылардың бірінің басқаға қатысты өзінің билік өкілеттіктерін жүргізуіне байланысты туындайтынын атап өту маңызды.
ӘРПК-нің 138-бабының бесінші бөлігінің тәртібімен жазбаша пікірді, уәжді ұстанымды ұсынбау ақшалай өндіріп алуды қолдануға негіз болып табылуы мүмкін екендігіне және әкімшілік істі мәні бойынша қарауға кедергі келтірмейтініне назар аударған жөн.
Нормативтік құқықтық актілер
Соттар монополияға қарсы заңнаманы қолдануға байланысты істерді қарау кезінде басшылыққа алуы тиіс негізгі нормативтік құқықтық актілер:
1) 1995 жылғы 30 тамыздағы Қазақстан Республикасының Конституциясы;
2) Қазақстан Республикасының 2015 жылғы 29 қазандағы Кәсіпкерлік кодексі (КК);
3) Қазақстан Республикасының 2020 жылғы 29 маусымдағы № 350-VI Әкімшілік рәсімдік-процестік кодексі (ӘРПК);
4) «Әкімшілік құқық бұзушылық туралы» Қазақстан Республикасының 2014 жылғы 5 шілдедегі № 235-V ҚРЗ (ӘҚБтК) кодексі;
5) «Табиғи монополиялар туралы» Қазақстан Республикасының 2018 жылғы 27 желтоқсандағы № 204-VІ ҚРЗ Заңы (Заң);
6) Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының әкімшілік істер жөніндегі сот алқасы (ЖС ӘІЖСА);
7) Қазақстан Республикасының Бәсекелестікті қорғау және дамыту агенттігі және оның аумақтық органдары (монополияға қарсы орган);
8) Қазақстан Республикасы Ұлттық экономика министрлігінің Табиғи монополияларды реттеу комитеті және оның аумақтық органдары (Табиғи монополияларды реттеу жөніндегі уәкілетті орган).
Назар аударыңыз!
«Заң және Құқық» адвокаттық кеңсесі, бұл құжаттың жалпылама екендігіне және нақты сіздің жағдайыңыздың талаптарына сәйкес келмеуі мүмкіндігіне көңіл бөлуіңізді сұрайды. Біздің заңгерлер сіздің нақты жағдайыңызға сәйкес келетін кез келген құқықтық құжатты әзірлеп көмектесуге дайын.
Қосымша ақпарат алу үшін Заңгер/Адвокат телефонына хабарласуыңызға болады: +7 (708) 971-78-58; +7 (700) 978 5755, +7 (700) 978 5085.
Адвокат Алматы Заңгер Қорғаушы Заң қызметі Құқық қорғау Құқықтық қөмек Заңгерлік кеңсе Азаматтық істері Қылмыстық істері Әкімшілік істері Арбитраж даулары Заңгерлік кеңес Заңгер Адвокаттық кеңсе Қазақстан Қорғаушы Заң компаниясы